default-header Motief 265, september 2022 - AViN - Antroposofische Vereniging in Nederland

Motief 265, september 2022

Een mensenmens

Bij het vertrek van Emma Vink

Het zal velen van u net zo vergaan zijn als mij – dat je hart opensprong als je door Emma werd verwelkomd! Zij was in ons gebouw op de Boslaan in Zeist, maar ook tijdens bijeenkomsten elders, zoals bij de ledenvergadering, de vrouw met de gulle lach, het warme welkom, de hartelijke belangstelling. Je werd gezien, als je haar sprak. Zij wist wie je was en onthield wie je was. Zij kon zich enorm interesseren voor jou als mens. En voor mensen in het algemeen: hoe ze in elkaar steken, wat ze meebrengen aan impulsen en ook aan complicaties. Hoe interessant! Een mensen-mens pur sang!

Op de Boslaan in Zeist, als directeur en secretaris van het bestuur, zorgde ze voor sfeer en uitstraling, voor menselijke communicatie en zorgvuldigheid. Ze had oog voor ieders inbreng, en soms kon ze uit haar slof schieten als iets in haar ogen onrechtvaardig of menselijk onhandig was.

Ze heeft onder meer de basis gelegd voor de nieuwe website van de vereniging (online) en voor de nieuwe website van de beweging (op komst).

En ze was moedig: ze ging met leden die enorm enthousiast of enorm teleurgesteld waren, het gesprek aan, waarbij ze goed kon luisteren en tegelijk heel duidelijk kon zeggen waar het op stond, waarbij de ander dat werkelijk kon horen. Confrontatie als onderdeel van de initiatie. Want diep van binnen leefde en leeft in haar een gloeiende liefde voor antroposofie, voor het wezenlijke ervan, ook al was ze soms beschroomd zich uit te spreken omdat ze “niet zoveel gelezen” had.

Hoe waardevol, hoe belangrijk dit alles! En toch zullen we haar binnen ons bestuur niet meer op deze manier tegenkomen: per 1 september is zij uit dienst en is zij uit het bestuur teruggetreden. Haar intensieve privéleven viel niet goed meer te combineren met het vele bestuurswerk. Zij was dan ook tegen haar wil twee keer langere tijd uit de roulatie. En ook het bestieren van secretariaat en organisatie viel niet goed meer te rijmen met haar innerlijke roeping. Zij wil dan ook het accent in haar beroepsleven verleggen.

Daarvoor kunnen wij alleen maar respect hebben. En grote dank voor de vijf mooie jaren van innige en goede samenwerking. Helaas doet zich binnenkort geen gelegenheid voor om tijdens een grotere ledenbijeenkomst haar publiekelijk in het zonnetje te zetten. Toch zal iedereen die haar tegenkomt, onmiddellijk weer voelen en weten: dit is Emma!

Namens het bestuur, Pim Blomaard