Motief 269, februari 2023

Durf te luisteren

Als ik dit voorwoord schrijf is net het in vlammen opgegane Eerste Goetheanum herdacht. En het feit dat deze onvergankelijke kunstzinnige impuls nog steeds, getransformeerd, werkzaam is op aarde.

Nu, honderd jaar later, is de vraag belangrijk hoe we mede vanuit deze impuls ons werken met en vanuit antroposofie vernieuwen, in onszelf en in de wereld. Ieder doet dat op eigen wijze heb ik gemerkt. Er worden in werkgebieden nieuwe cursussen over antroposofie geïnitieerd of er wordt een initiatief genomen voor inspiratiebijeenkomsten voor hen die hun verbinding met antroposofie willen verdiepen. Er zijn in de vereniging groepen mensen bezig met het verzorgen van 100 jaar ‘Weihnachtstagung’, de Kerstbijeenkomst waar Rudolf Steiner een nieuwe mysterie-impuls gaf in de antroposofische beweging en zei dat vereniging en beweging (werkgebieden) één zijn. Ook statutenkwesties, karmische samenwerkingsmoeilijkheden of het vraagstuk van verjonging in de vereniging zijn thema’s waar mensen zich met hart en ziel mee bezig houden. Sommige richten zich meer op het terugkijken naar het wezenlijke van honderd jaar geleden, anderen kijken vooral vooruit en vinden aspecten van de nodige transformatie voor deze tijd. Dit jaar is het ook honderd jaar geleden dat de Nederlandse Antroposofische Vereniging het licht zag. Er wordt gestudeerd, er wordt met elkaar gezocht in sociale processen, er worden initiatieven genomen. Er zijn ook vele mensen die zich innerlijk inzetten voor de toekomst van de antroposofie.

En die eigen wijze waarop iedereen bezig is, is wat mij sterk kan inspireren maar soms ook moeilijkheden oplevert. Ik denk dan bijvoorbeeld dat het belangrijker is om een toekomstinitiatief te nemen dan in het verleden te blijven zoeken, of ik denk dat ‘antroposofie doen’ essentiëler is dan vooral studeren en praten. En zo kom ik, soms met wat schaamrood, mijn eigen eenzijdigheden tegen waarmee ik anderen beoordeel. Juist het brede palet, juist de aanvullende visies en werkwijzen, juist het in gesprek zijn en de ander wezenlijk proberen te volgen in haar of zijn overwegingen geeft rijkdom in de antroposofische beweging en vereniging.

Ieders authentieke initiatief is nodig vanuit een eigen verbinding met de geest, onze open en elkaar bevragende en bemoedigende samenwerking is nodig, ieders eigen en aan elkaar gescherpte inzicht is nodig voor de toekomst van een antroposofische verenigende beweging. En een open dialoog kan je, als je durft te luisteren nieuwe mogelijkheden schenken.

Ik wens ons toe dat we vanuit onze authenticiteit kunnen luisteren en initiëren, maar zeker ook kunnen oefenen in samen luisteren en samen initiëren zodat de helpende wezens die ons nabij zijn werkzaam kunnen zijn ‘opdat goed worde’.

Clarine Campagne