default-header Motief 279, februari 2024 - AViN - Antroposofische Vereniging in Nederland

Motief 279, februari 2024

Honderd jaar

Februari 2024, een nieuwe eeuw is begonnen. Niet alleen een nieuw kalenderjaar (waarin ik u alsnog het beste wens) maar ook een nieuwe eeuw waarin ik u, en vooral ook de antroposofie het beste wens. We zijn aanbeland honderd jaar na de oprichting van de Antroposofische Vereniging in Nederland (november 1923), en honderd jaar na de heroprichting van de Antroposofische Vereniging in de wereld (december 1923). We vierden die eeuwfeesten van de antroposofie uitvoerig en uitbundig. In Nederland, en in de rest van de wereld. Het bleken herinneringsmomenten waarop grondig is teruggekeken naar hetgeen zich in de afgelopen honderd jaar ontwikkelde. Maar vooral ook is geprobeerd deze vieringen aan te grijpen voor een bezinningsmoment op het hier-en-nu, plus de blik te richten in de ons toekomende tijd. Waarom is antroposofie er, wat doet het en waaraan zou het verder kunnen bijdragen? Bij nadere introspectie zijn dat toch lastig te beantwoorden vragen. Ik stel mezelf deze vragen en stel u die vragen en hoop in de komende jaren daarover met elkaar in gesprek te blijven. Kan ik een top-tien beschrijven, een top-vijf, een top-drie?

Wat overblijft is dat mij antroposofie een visie op de wereld geeft waarmee ik kan proberen de complexiteit te begrijpen. Een visie die me richting geeft in het maken van keuzes voor mijn dagelijks handelen. Deze visie maakt ook dat ik kan proberen in te zien waar problemen vandaan komen, waar eenzijdigheden maken dat situaties in de wereld mank lopen, in het klein en in het groot. En ligt niet in de (h)erkenning van het probleem de kiem van het vinden van de oplossing ervoor? Nou nee, zo simpel is het helaas niet… Er is dan nog een massa aan innerlijke scholing nodig, en een massa aan uiterlijke verandering om het mank gaan in evenwicht te brengen. Maar toch helpt het: als ik eerlijk en goed kijk, dan staat in de top-drie van de antroposofie bovenaan het streven goed te willen doen, bij te dragen aan een waardig, eerlijk bestaan voor de aarde, de mens en de geestelijke wereld.  Die drie-heid in evenwicht te brengen, dat lijkt me wel iets voor de komende honderd jaar. Grote idealen, ja; en daar is eigenlijk niks mis mee. Elke stap in de goede richting is er één. Let’s go, met vreugde, opdat goed worde ...

Rik ten Cate