Motief van Gia van den Akker

“Euritmie is een kunstvorm die al het leven in beweging brengt. Het is een dansvorm die zowel je fysieke lichaam aanspreekt, als je binnenwereld in verbinding met de kosmische wereld brengt,” vertelt euritmist en docent Gia van den Akker (60). Gia leidt haar studenten op tot ondernemende euritmisten en werkt graag aan innovatie in haar vak.

Tekst: Cisly Burcksen
Beeld: Mirco Dalchow

“Zoals er op iedere hoek van de straat een yogaschool is, zo zou ik willen dat er in iedere stad tenminste een plek is waar je euritmie met elkaar kunt beoefenen,” zegt Gia. Het gaat haar aan het hart dat euritmie nog altijd in een niche zit, terwijl het eigenlijk Steiners bedoeling was dat dit veel meer mainstream zou worden. “Dat was al zo toen ik zelf als niet-vrijescholier aan de opleiding begon en dat is eigenlijk niet veranderd.”

Toen ze van het gymnasium kwam zocht ze een kunstopleiding, die ook voldoende intellectuele uitdaging bood. Ze las voor het eerst over euritmie in een boekje met hbo-opleidingen, en haar besluit stond vast na een cursus bij Annemarie Ehrlich. Maar zonder antroposofische achtergrond werd ze niet direct tot de euritmieopleiding toegelaten. Ze ging een jaar reizen en studeerde een jaar aan de vrijeschoolpabo als voorbereiding. Op haar twintigste mocht ze eindelijk beginnen. Inmiddels werkt ze zelf aan de euritmieopleiding als docent. “Na de opleiding werd ik gevraagd in een ensemble. Het was mijn intentie meteen artistiek te gaan werken. Maar ook de overdracht van de euritmie vind ik erg belangrijk. Dat is een soort missie geworden. Dat begon al toen ik nog student was, en in het vierde jaar van m’n opleiding een amateurcursus in een buurtcentrum opzette.” Ze bleef optreden en lesgeven toen ze naar Italie verhuisde, waar ze veertien jaar woonde vanwege het biologische wijnbedrijf van haar echtgenoot.

Een van de innovaties die ze heeft ontwikkeld, is het werken met euritmie bij uitvaarten en rouwverwerking. Iets dat voor het eerst op haar weg kwam bij het overlijden van een docent uit het vierde jaar van haar opleiding. “We hebben destijds met een aantal mensen gewaakt, euritmie gedaan en gezongen. Toen merkte ik wat voor impact dat heeft: de ziel van de overledene reageerde heel sterk en ik ervoer hoe krachtig euritmie als communicatiemiddel is.”

Nieuw publiek

Momenteel ligt haar focus op het werk aan de Hogeschool Leiden, waar een transitie plaatsvindt, en op het werk als artistiek leider bij het euritmiegezelschap DeDae. “De jonge euritmisten van DeDae voelen dezelfde missie, daarom investeer ik veel in het ensemble,” legt Gia uit. Haar jarenlange ervaring in het ondernemerschap en het werken met verschillende doelgroepen zijn hierbij een drijvende kracht. “We hopen om met DeDae naast het bestaande euritmiepubliek nieuwe, en vooral ook meer jonge mensen te bereiken. Hopelijk leidt dat tot meer interesse voor deze kunst en voor de opleiding, want er is veel vraag naar euritmisten.” Die belangstelling probeert het gezelschap niet alleen te wekken door het opvoeren van voorstellingen, maar ook met het aanbieden van workshops.

“Ik hoop heel erg dat mensen op een laagdrempelige manier van de euritmie gaan houden en het steeds meer gaan beoefenen, want onze tijd is zo raar nu: mensen zijn veelal door uiterlijke omstandigheden (media, digitale wereld) geleid en weinig in rust bij zichzelf. Ik denk dat euritmie juist het midden aanspreekt tussen robot en dier, waarin de mens zit met zijn vrijheid en verantwoordelijkheid. Je danst voor vitaliteit, maar het is ook een bewustzijnstraject dat je aflegt. Daarmee kunnen we werelden verbinden, het midden behoeden en ons mens-zijn koesteren. Dat zit in deze bewegingskunst. Vooral als je met een groep werkt, kun je elkaar enorm versterken; energie laten stromen en elkaar innerlijke kracht en vertrouwen geven.”

Dit artikel verscheen in Motief 266 van oktober 2022