Motief van Mariska Verhulst
Onze omgang met voedsel hernieuwen
“Ik vind dat we het belang van voedsel en de manier waarop we ermee omgaan uit het oog zijn verloren,” stelt Mariska Verhulst (46). Om dat bewustzijn te herstellen, startte ze de biologische zelfoogsttuin Bij Mei in Zoeterwoude. Een flinke ommezwaai na jarenlang werken in de vluchtige festivalwereld, maar Mariska wilde werken aan iets blijvends. Met Bij Mei wil ze een steentje bijdragen aan hoe we als mens met de aarde omgaan.
Tekst: Cisly Burcksen
Beeld: Karen van Gilst
Toen ze aan de biodynamische landbouwopleiding Warmonderhof begon, had Mariska er al twintig jaar werkervaring in de culturele sector op zitten. Ze werkte onder meer voor locatietheaterfestival Oerol en organiseerde haar eigen festival in Rotterdam. Toch werd die wereld haar te vluchtig. “Een festivalterrein is een soort stad die je bouwt voor een heel korte periode en daarna is het weer voorbij,” legt ze uit. “Mijn interesse ging steeds meer uit naar het verbinden van kunst aan maatschappelijke thema’s. Ik wilde mensen aan het denken zetten.”
Ze groeide op in de stad, maar door verschillende ontmoetingen werd haar hang naar het buitenleven in de loop der jaren steeds sterker. Er ging een wereld voor haar open toen ze een relatie met een melkveehouder kreeg: “Ik dacht dat ik een stadsmeisje was, maar bleek enorm te genieten van het boerenleven.” Na drie jaar ging de relatie uit en verhuisde ze terug naar de stad, maar het bleef kriebelen. “Ik kreeg een nieuwe geliefde, die zelf een carrièreswitch had gemaakt van consultant in de gezondheidszorg naar klassiek homeopaat. Hij stimuleerde me om mijn ‘onderbuikgevoel‘ verder uit te zoeken.”
Dieper bewustzijn
Op een open dag van de Warmonderhof maakte ze kennis met de antroposofie. “Omdat ik daar totaal niet mee opgegroeid ben, was het spannend of ik me op deze opleiding thuis zou gaan voelen. Gelukkig bleek ik er helemaal op mijn plek. Op de deeltijdopleiding ontmoette ik mensen die ook allemaal op een keerpunt in hun leven stonden. Antroposofie gaat over hoe dingen met elkaar verbonden zijn en over hoe je dieper bewustzijn kunt creëren. Dat heeft me enorm geraakt. Ik werk zeven dagen per week en doe zwaar fysiek werk, maar het is erg inspirerend om te zien dat iedereen hier superblij weggaat doordat ze even die verbinding met de natuur kunnen voelen.”
Gemeenschapslandbouw
De Warmonderhof bracht haar ook in contact met Community Supported Agriculture (CSA), oftewel gemeenschapslandbouw. Dat sloot precies aan bij wat ze wilde: “Bij CSA gaan klanten een directe verbinding aan met je bedrijf. Klanten van Bij Mei voorfinancieren mijn investeringen en krijgen in ruil daarvoor dertig weken per jaar groenten en bloemen van het land, die ze zelf mogen oogsten en plukken. We delen de oogst in overvloed en schaarste: er is altijd genoeg, maar soms minder keus dan in de supermarkt. Er zijn 160 gezinnen die deelnemen en daarnaast is er een groep betrokken vrijwilligers die op het land helpen. Wekelijks stuur ik iedereen een mail over wat er allemaal in het
bedrijf gebeurt. In mijn vorige werk was ik ook al verhalen aan het vertellen en mensen aan het verbinden. Nu doe ik dat ook, maar op een heel andere manier. Ik zie mezelf meer als verhalenverteller dan als tuinder.” Mede om het verhaal van Bij Mei verder te kunnen verspreiden, werkt Mariska samen met organisaties als de Voedselbank en geloofsgemeenschap De Ekklesia.
Bedrijfsindividualiteit
In de toekomst zou ze graag de biologisch-dynamische landbouw verder in haar bedrijf willen integreren. “Nu is het praktisch nog niet haalbaar om met de preparaten en de zaaikalender te werken, maar ik zou dat graag verder onderzoeken. Op de reguliere boerenbedrijven waar ik ben geweest, zag ik vooral het werken vanuit efficiency. In de biodynamische landbouw heeft elk bedrijf z’n eigen ik, dat zie je direct terug als je op zo’n boerderij komt. BD-boeren werken veel meer vanuit de ziel van hun bedrijf. Dat zou ik op deze plek ook verder tot uiting willen brengen.”
Dit artikel verscheen in Motief 262 van mei 2022
