Motief van Louise Houweling

Verbinding met jezelf, elkaar, de omgeving en het hogere

“Een kamp heeft zoveel lagen: je kunt meerennen met een vijf­jarige, maar ook een baken van rust vinden in een met kaarslicht verlichte tent die als kerk dient,” zegt de vijfentwintigjarige Louise Houweling over het Vakantievierkamp, waarbij ze al ja­ren betrokken is als vrijwilliger. Het is één van de Helioskampen, georganiseerd vanuit de Christengemeenschap. Wat ze in de zo­mer op kamp beleeft, probeert ze te laten doorklinken in de rest van het jaar.

Tekst: Cisly Burcksen
Beeld: archief Louise Houweling

Louise is eigenlijk een atypisch staflid: ze heeft geen vrijeschool­achtergrond en is als kind nooit op een Christengemeenschap­kamp geweest. De meeste stafleden zijn juist oud-deelnemers: ze gaan mee zeilen, skiën of op avontuur in het bos en zijn dan zó enthousiast dat ze, eenmaal de leeftijd van het betreffende kamp ontgroeid, zich inzetten voor de organisatie. Om mee te gaan met een Helioskamp is het geen vereiste dat deelnemers of hun ouders lid zijn van de Christengemeenschap. Louise kwam er terecht vanuit nieuwsgierigheid.

Haar brede interesse blijkt wel uit de twee studies die ze deed: industrieel ontwerpen aan de TU Delft en comparatieve filosofie in Leiden. “Daarin vergelijk je Oosterse en Westerse filosofie met elkaar. Iets wat je bij Steiner ook terugvindt,” verduidelijkt ze. In de zomer van 2020 stelde een Delftse huisgenoot haar voor mee te gaan op het Wanderkamp in de Ardennen. “Daar waren mooie gesprekken, samenzang en aandacht voor alles. Ik vond er antwoord op veel vragen die ik mezelf gesteld had,” herinnert ze zich.

“Ook ontmoette ik er iemand die coördinator was bij het Vakantievierkamp. Stafleden voor dit kamp vinden is vaak moeilijk, omdat het gericht is op gezinnen met kinderen tot tien jaar. Daardoor ontbreekt de flow van jongeren die jarenlang meegaan en zich daarna aansluiten bij de leiding.” Zou het iets voor Louise zijn? Ze sprong in het die­pe en het bleek een geweldige ervaring: “Je hebt eerst een voor­kamp met alle stafleden. Daar leer je je te verbinden met jezelf en met de groep. Bijvoorbeeld door biografische gesprekken, waarin iedereen een kwartier lang iets over zichzelf moet vertellen en de rest luistert. Dat maakt je als groep heel hecht.”

Kampgeest

Vol vuur vertelt ze over de rol die ze de afgelopen jaren had als zuster en coördinator, over de groepsactiviteiten rondom het kampthema én haar lievelingsmoment van de dag: het samen zingen in een kring, vlak voordat de kinderen naar bed gaan. Met een team van onder meer kindergroepleiders, een zuster, coör­dinator, keukenstaf en technische dienst dragen ze het kamp. Er gaat ook een priester mee voor de mensenwijdingsdienst.

“De dienst vond ik heerlijk,” vertelt Louise. “Het was een uitademend moment waar mooie gesprekken uit ontstonden, bijvoorbeeld over God. Maar het religieuze van het kamp zit niet alleen in die dienst, het staat centraal in alles wat er gebeurt. Je verbindt je met elkaar, met jezelf, maar ook met de omgeving en het hogere. We noemen dat ook wel De Kampgeest; er ontstaat gewoon iets.”

Blokkenschema voor je leven

Eenmaal weer thuis wil ze het kampgevoel graag vasthouden, maar dat valt niet altijd mee. “We leerden over de vier eerbieds­gebieden; de wereld onder je, boven je, om je heen en in je. Daar probeer ik ook de rest van het jaar actief mee bezig te zijn. De dui­delijke kaders op het kamp geven veel vrijheid, maar daarbuiten is de wereld weer groot en moet je zelf een blokkenschema voor je leven maken. Thuis werk ik met magnetische post-its op een white­board om structuur te creëren.”

Met haar afstuderen begint er bin­nenkort een volgende fase in haar leven. Zullen de Helioskampen daar nog in passen? “Mijn zomers zullen minder eindeloos zijn. Ik zeg nu dat het mijn laatste jaar als staflid gaat worden deze zomer, maar je weet niet hoe het gaat lopen. De afgelopen vijf jaar heb ik veel vrienden gemaakt en heel veel beleefd op het Vakantievier­kamp. Dat is in elk geval enorm waardevol geweest voor mij.”

Meer informatie: www.helioskampen.nl

Dit artikel verscheen in Motief 294 van juli-augustus 2025